Klasyfikacja jakościowa win toskańskich
We włoskim winie wyróżnia się, z grubsza, cztery poziomy jakości:
- Wino da Tavola
- Typowe oznaczenie geograficzne (IGT)
- Nominał kontrolowanego pochodzenia (DOC)
- Kontrolowana i gwarantowana nazwa pochodzenia (DOCG)
Wraz z nowym rozporządzeniem UE dotyczącym rynku wina z 2009 r. nazwa pochodzenia wina została ujednolicona zgodnie z prawem żywnościowym, dzięki czemu istnieją teraz nowe opisy, które nie zastępują starych opisów ze względu na dziadek we Włoszech. Nowe opisy to:
- Vino lub „wino”, dawniej Vino da Tavola
- Indicazione Geografica Protetta (IGP), dawniej IGT
- Denominazione d'Origine Protetta (DOP), dawniej DOC i DOCG
Jeśli chcesz zagłębić się w tę sprawę, zalecamy najpierw zapoznać się z Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 607/2009 z dnia 14 lipca 2009 r. wraz z przepisami wykonawczymi do Rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w zakresie ochrony nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne, określenia tradycyjne oraz etykietowanie i prezentacja niektórych produktów winiarskich ”.
Ponadto włoska ustawa „Legge 10 lutego 1992, n. 164: Nuova disciplina delle denominazioni d'origine dei vini” reguluje przydział IGT, DOC i DOCG.
Jeśli te prace Cię zniechęcają, czytaj dalej. Trzymamy się terminów IGT, DOC i DOCG, ponieważ są one nadal używane przez większość we Włoszech.
1. Wino da Tavola (VT)
Vino da Tavola lub po prostu „Vino” to nic innego jak proste wino stołowe. VT również nie jest oficjalną nazwą. Nie podlega żadnym specjalnym kontrolom jakości, zwłaszcza w odniesieniu do pochodzenia i odmiany winogron. I odwrotnie, nie ma testu na „jak dobre” jest wino. Odwiedzając włoskich przyjaciół, którzy są właścicielami winnicy, Vino da Tavola może mieć w zanadrzu pozytywne niespodzianki.
2. Indicazione Geographica Tipica (IGT)
Indicazione Geografica Tipica to pierwszy właściwy poziom jakości, powyżej Vino da Tavola i odpowiada niemieckiemu winu wiejskiemu. Nie musi to jednak oznaczać, że IGT nie jest szczególnie dobrym winem per se.
IGT podlega kontroli jakości i musi przynajmniej określać obszar uprawy, z którego pochodzi i z jakich odmian winogron się składa. Podobnie jak w przypadku win stołowych, tutaj mogą występować pozytywne wartości odstające, które są nawet wyższej jakości niż wina DOC, ponieważ na przykład zawierają odmiany winogron, które nie mogą być używane zgodnie z lokalnymi przepisami DOC. Czasami nazywa się je również „Super Toskańczykami”.
Wina IGT z Toskanii obejmują obecnie (w porządku alfabetycznym):
Alta Valle della Greve, Colli della Toscana Centrale, Costa Toscana, Montecastelli, Toscano/Toscana, Val di Magra.
3. Nazwa pochodzenia kontrolowanego (DOC)
Denominazione di Origine Controllata to „kontrolowana nazwa pochodzenia” wina z Włoch. Oficjalny opis zgodnie z rozporządzeniem UE to:
Wina z nazwą pochodzenia: nazwa geograficzna regionu uprawy winorośli charakteryzującego się określoną produkcją; nazwą tą określa się produkt wysokiej jakości o wysokim stopniu rozpoznawalności, który swoje właściwości zawdzięcza warunkom geograficznym i wpływom człowieka. Ustawa definiuje specjalny tradycyjny termin „DOC” dla nazw włoskich, aby wyjaśnić wspomnianą koncepcję bardzo wysokiej jakości i tradycyjnej nazwy pochodzenia.
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej nr 607/2009 (L 193 / S. 104)
Pod względem poziomów jakości wina DOC są powyżej win IGT i poniżej win DOCG. Charakteryzują się poziomem świadomości i wskazaniem ich pochodzenia. Wina DOC mogą być produkowane wyłącznie na zatwierdzonych obszarach uprawy iz zatwierdzonymi odmianami winogron (główna odmiana w Toskanii: Sangiovese). Nie wolno również przekraczać dozwolonego plonu z hektara, aby nie obniżyć wartości jakościowej winogron. Wina z pieczęcią DOC lub DOCG nie mogą być rozlewane do butelek lub pojemników o pojemności większej niż pięć litrów.
W Toskanii są to obecnie (w porządku alfabetycznym):
Ansonica Costa dell'Argentario, Barco Reale di Carmignano, Bianco dell'Empolese, Bianco di Pitigliano, Bolgheri, Bolgheri Sassicaia, Candia dei Colli Apuani, Capalbio, Colli dell'Etruria Centrale, Colli di Luni, Colline Lucchesi, Cortona, Elba, Grance Senesi, Maremma Toscana, Montecarlo, Montecucco, Monteregio di Massa Marittima, Montescudaio, Moscadello di Montalcino, Orcia, Parrina, Pomino, Rosso di Montalcino, Rosso di Montepulciano, San Gimignano, San Torpè, Sant'Antimo, Sovana, Terratico di Bibbona, Terre di Casole, Terre di Pisa, Val d'Arbia, Val d'Arno di Sopra lub Valdarno di Sopra, Val di Cornia, Valdichiana Toscana, Valdinievole, Vin Santo del Chianti, Vin Santo del Chianti Classico, Vin Santo di Carmignano, Vin Santo di Montepulciano.
4. Nazwy pochodzenia kontrolowanego i gwarantowanego (DOCG)
Denominazione di Origine Controllata e Garantita jest również „kontrolowaną nazwą pochodzenia” wina z Włoch. Pod względem jakości (nie smaku) DOCG najbardziej przypomina niemieckie wino predykatowe. Oficjalny opis zgodnie z rozporządzeniem UE to:
Podobny do definicji DOC, ale zawiera również słowo „gwarantowane” i jest używany do win o szczególnej wartości, które są uznawane za wina DOC od co najmniej pięciu lat. Wina te są sprzedawane w pojemnikach o pojemności nie większej niż 5 litrów i posiadają oficjalną etykietę identyfikacyjną, aby zapewnić konsumentowi lepszą gwarancję.
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej nr 607/2009 (L 193 / S. 104)
Wina DOCG reprezentują najwyższy poziom jakości w oficjalnej klasyfikacji.Butelki posiadają opaskę z napisem „DOCG” na szyjce i muszą być butelkowane w obszarze uprawy (inne wina, jako produkty masowe, często są wcześniej transportowane w dużych pojemnikach do butelkowane poza obszarami uprawy). Różnica między DOC i DOCG może być niewielka lub żadna. To zależy. Ponieważ wiele win DOCG jest bardziej tradycyjnych, ich jakość jest często bardziej niezawodna. Należy zauważyć, że w nazwach „Brunello”, „Chianti Classico” i inne duże wina DOCG mogą z kolei różnić się jakością. W indywidualnych przypadkach zależy to między innymi od producenta czy rocznika.
Obecnie w Toskanii jest 11 win DOCG (posortowanych alfabetycznie):
Brunello di Montalcino, Carmignano, Chianti (DOCG), Chianti Classico (DOCG), Elba Aleatico Passito, Montecucco Sangiovese, Morellino di Scansano, Suvereto, Val di Cornia Rosso, Vernaccia di San Gimignano, Vino Nobile di Montepulciano.
5. „Chianti Classico”, czyli rzecz z „czarnym kogutem”
Oprócz własnej wiedzy podaliśmy fragmenty bardzo dobrego opisu z Wikipedii w nieco skróconej formie.
(Strona „Chianti (Wino)”. W: Wikipedia, The Free Encyclopedia. Stan: 21 listopada 2016, 13:02 UTC. URL: https://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Chianti_(Wein)&oldid=159918890 (Pobrano: 4 lutego 2017, 12:11 UTC)
Chianti było kiedyś synonimem włoskiego wina i tradycyjnie było sprzedawane w butelkach plecionych słomą (fiasko). Pod nazwą Chianti produkowane są dwa ważne wina czerwone („Chianti DOCG” i „Chianti Classico DOCG”) oraz dwa wina deserowe („Vin Santo del Chianti DOC” i „Vin Santo del Chianti Classico DOC”). Obydwa wina czerwone otrzymały „kontrolowaną i gwarantowaną nazwę pochodzenia” (Denominazione di Origine Controllata e Garantita) 2 lipca 1984 r., po tym, jak od 1967 r. były certyfikowane jako wina DOC. "Vin Santo del Chianti" otrzymało kontrolowaną nazwę pochodzenia (DOC) 28 sierpnia 1997 roku. "Vin Santo del Chianti Classico" posiada "Denominazione di Origine Controllata" od 24 października 1995 roku.
Nazwa Chianti prawdopodobnie wywodzi się od etruskiego nazwiska rodowego i pierwotnie odnosiła się do pagórkowatego krajobrazu między Baliaccią a Monte Luco. Nazwa została później rozszerzona na miasta Castellina, Radda i Gaiole i utworzyła terytorialny rdzeń średniowiecznej Ligi Chianti (włoska Lega del Chianti), sojusz polityczno-wojskowy pod rządami państwa-miasta Florencja. Strefa ta tworzy teraz południową część obszaru Chianti Classico. Czarny kogut (Gallo Nero) jako zwierzę heraldyczne Ligi Chianti stał się później symbolem Chianti Classico. W 1716 roku dekret Wielkiego Księcia Toskanii Cosimo III. de 'Medici jedno z pierwszych przepisów dotyczących wina. W tym określił chronioną nazwę pochodzenia dla Chianti oraz pewne zasady wprowadzania do obrotu i produkcji. Ten krok może być postrzegany jako prekursor dzisiejszych przepisów dotyczących produkcji DOC i DOCG.
Dziś czarny kogut na banderoli win Chianti Classico należy rozumieć jako odrębny znak towarowy, ale nie jako oficjalną cechę jakości UE. Wymagania dotyczące uzyskania znaku towarowego są bardziej rygorystyczne niż wymagania dla win DOCG. I odwrotnie, oznacza to, że w regionie Chianti-Classico (!) nie produkuje się już Chianti DOCG (!), aby zagwarantować wysoki standard jakości w zakresie czasu dojrzewania, wydajności i odmiany winogron (co najmniej 80% Sangiovese).
Chianti Classico jest również produkowany w innych poziomach jakości:
Riserva Chianti Classico: Sprzedaż nie wcześniej niż 24 miesiące po roku zbiorów, z czego co najmniej XNUMX miesiące w butelce.
Chianti Classico Gran Selezione: Sprzedaż nie wcześniej niż 30 miesięcy po roku zbiorów, z czego co najmniej 2013 miesiące w butelce. Ten najwyższy poziom jakości Chianti Classico został wprowadzony dopiero w XNUMX roku.
Ostatnia aktualizacja: 06.02.2024
