We Włoszech jest wiele wskazówek dla osób poufnych. Ale wymarzone porty w maleńkich wioskach czy rustykalne restauracje są mało spektakularne w porównaniu z mistyczną wyspą, którą można odwiedzać tylko dwa razy w roku.
Wyspa nie może być bardziej ekskluzywna: Wyspa Montecristo należy do Włoch i znajduje się w Toskanii. Jest pod ścisłą ochroną, tylko 1.000 zwiedzających może odwiedzić wyspę w dwa różne dni w roku. Mistyczny Historia a różnorodność biologiczna tego miejsca sprawia, że jest to wyjątkowy i ekscytujący cel podróży.
Pokaż większą mapę
Kto mieszka na wyspie?
Dziś Montecristo jest praktycznie niezamieszkane, a na wyspie jest tylko kilku pracowników, którzy opiekują się lasem. Natura całkowicie odzyskała wyspę. Do XVI wieku na wyspie mieszkała wspólnota mnichów, do dziś w klasztorze San Mamiliano można znaleźć szczątki.
Dziś można również odwiedzić jaskinię, w której podobno mieszkał Maximiliano. Jedynym domem na wyspie Montecristo, w którym obecnie mieści się wydział leśnictwa, jest Villa Reale w Cala Maestra, zbudowana przez Anglika, w której zbudowano także małe muzeum historii naturalnej. Jednak wizyta nie jest konieczna, ponieważ cała wyspa to jedno muzeum zwierząt i przyrody.
Wakacje na plaży? Nie tutaj!
Aby dostać się na Montecristo, musisz wypełnić formularz zgłoszeniowy i mieć nadzieję, że będziesz jednym z nielicznych, którym pozwolono odwiedzić wyspę. Jako pierwsi zostaną zatwierdzeni naukowcy i grupy szkolne. Aby dostać miejsce, musisz być cierpliwy i mieć szczęście.
Wyjątkowa natura
Wyspa Montecristo składa się głównie z szarego lub różowego granitu i wygląda jak piramida, co dodaje jej pewnego wdzięku.
Najwyższe góry Montecristo to Monte Fortezza i Cima dei Lecci. Bardzo strome klify przybrzeżne utrudniają i utrudniają dostęp do wyspy. Tylko po zachodniej stronie wyspy znajduje się miejsce, gdzie można zacumować i dostać się na wyspę.
Warunki klimatyczne panujące na wyspie sprzyjały rozkwitowi flory i fauny wielu gatunków, które niegdyś występowały na całym archipelagu toskańskim. Tamtejsza przyroda składa się głównie z śródziemnomorskiej roślinności krzewiastej z wrzosami, rozmarynem, różami skalnymi i kocanką i jest ważnym schronieniem dla ptaków wędrownych.
Jeśli chodzi o dziką przyrodę, z pewnością bardzo dobrym przykładem jest dzika koza, przewodniki marynarki wojennej przywieźli ją ze sobą w czasach starożytnych, a obecnie optymalnie dostosowała się do otoczenia. Wyspa jest także domem dla rzadkiego Discoglossus sardus, rzadkiego gatunku żaby pochodzenia sardyńsko-korsykańskiego. Czujesz się, jakbyś został przetransportowany z powrotem do kraju przed naszymi czasami.
Wyspa Montecristo znajduje się na ścieżce wielu ptaków wędrownych, a także jest domem dla ważnych ptaków morskich, takich jak mewa koralowa i strzyż śródziemnomorski. Wyspa jest również domem dla ptaków drapieżnych, takich jak pustułka, rzadki orzeł przedni i niektóre krukowate. Jest także domem dla endemicznych gatunków gadów, takich jak żółto-zielony biegnący wąż i wąż Montecristo.
Flora i fauna morska wokół Montecristo jest również bardzo bogata. Na dnie morskim Montecristo znajdują się łąki z trawą neptunową i ukwiałami. Jeszcze 40 lat temu wyspa była naturalnym siedliskiem mniszki lekarskiej, gatunku, który niestety jest bardzo rzadki na Morzu Śródziemnym. Wyspa jest w Sanktuarium wielorybów Pelagos.
Rezerwat przyrody i jego wykorzystanie
Cała wyspa Montecristo i małe wysepki przybrzeżne są rezerwatami przyrody w strefie 1, która chroni wyspy do jednego kilometra od morza.
Rada Europy, która ogłosiła wyspę rezerwatem biogenetycznym, ograniczyła roczną liczbę turystów do 1.000, głównie naukowców i stowarzyszeń ochrony przyrody. Spośród tych 1000 odwiedzających Park Narodowy od kilku lat zarezerwował 100 miejsc na Montecristo dla osób, które chcą odwiedzić Elba-Wyspa mieszkać.
Historia Montecristo
Według legendy nazwa Montecristos pochodzi od San Mamiliano. Który po zostaniu więźniem, a następnie niewolnikiem, uciekł i wycofał się na wyspę Montecristo. Żył samotnie i medytował w jaskini zwanej Grotta del Santo i nazwał wyspę „Mons Christi”.
Mówi się również o skrzydlatym smoku, który strzegł wyspy z ręki Mamiliano, ale w pewnym momencie został zamordowany: W momencie, gdy smok został pokonany w bitwie, wytrysnęło źródło krystalicznie czystej wody.
Wyspa zasłynęła dzięki powieści „Hrabia Monte Cristo*”, która opowiada znaną historię skarbu ukrytego na Montecristo w klasztorze San Mamiliano, zbudowanym około 1700 roku przez benedyktynów. Nie da się wyjaśnić, czy kiedykolwiek go szukano i czy w ogóle został znaleziony.
Dlaczego miałbym tam iść?
Ale wizyta naprawdę jest tego warta, ponieważ wyspa Montecristo do dziś została oszczędzona sporej części turystów. Mieszkają tam tylko cztery osoby, dwóch ekologów i dwóch urzędników włoskich leśników.
Cała wyspa Montecristo została ogłoszona rezerwatem przyrody. Podczas wizyty należy zawsze postępować zgodnie z instrukcjami miejscowych mieszkańców, którzy odbiorą Cię z jedynego molo na wyspie. Montecristo ma surowe zasady. Na przykład możesz natychmiast zapomnieć o wakacjach na plaży, ponieważ wybrzeże jest widoczne tylko do kilometra w głąb lądu.
Ostatnia aktualizacja: 06.02.2024
