Er zijn veel insidertips in Italië. Maar droomhavens in piepkleine dorpjes of rustieke restaurants zijn niet spectaculair als je ze vergelijkt met het mystieke eiland, dat maar twee keer per jaar bezocht kan worden.
Exclusiever kan een eiland niet zijn: The Montecristo-eiland behoort tot Italië en is gelegen in Toscane. Het is strikt beschermd, slechts 1.000 bezoekers mogen het eiland op twee verschillende dagen per jaar bezoeken. de mystieke Geschiedenis en de biodiversiteit van de plaats maakt het een bijzondere en opwindende reisbestemming.
Grotere kaart weergeven
Wie woont er op het eiland?
Tegenwoordig is Montecristo vrijwel onbewoond en zijn er maar een paar arbeiders op het eiland die voor het bos zorgen. De natuur heeft het eiland volledig heroverd. Tot de 16e eeuw was het eiland de thuisbasis van een gemeenschap van monniken, tot op de dag van vandaag zijn er overblijfselen te vinden in het klooster van San Mamiliano.
Vandaag kunt u ook de grot bezoeken waarin Maximiliano zou hebben geleefd. Het enige huis op het eiland Montecristo dat nu de bosbouwafdeling huisvest, is de Villa Reale in Cala Maestra, gebouwd door een Engelsman, waarin ook een klein natuurhistorisch museum is gebouwd. Een bezoek is echter niet echt nodig, want het hele eiland is één museum voor dieren en natuur.
Een vakantie aan het strand? Niet hier!
Om naar Montecristo te komen, moet je een aanmeldingsformulier invullen en hopen dat je een van de weinigen bent die het eiland mag bezoeken. Onderzoekers en schoolgroepen krijgen als eersten goedkeuring. Om een plek te krijgen moet je geduld en geluk hebben.
Unieke natuur
Het eiland Montecristo bestaat grotendeels uit grijs of roze graniet en ziet eruit als een piramide, wat het een zekere gratie geeft.
De hoogste bergen van Montecristo zijn de Monte Fortezza en de Cima dei Lecci. De zeer steile kliffen aan de kust maken de toegang tot het eiland moeilijk en moeilijk. Alleen aan de westkant van het eiland is er een plek waar je kunt aanleggen en het eiland op kunt.
De klimatologische omstandigheden op het eiland waren gunstig voor de bloei van de flora en fauna van vele soorten die ooit in de Toscaanse archipel aanwezig waren. De natuur daar bestaat grotendeels uit mediterrane struikvegetatie met heide, rozemarijn, rotsrozen en helichrysum en is een belangrijk toevluchtsoord voor trekvogels.
Wat de natuur betreft, is de wilde geit zeker een heel goed voorbeeld, zeegidsen brachten hem in de oudheid mee en tegenwoordig heeft hij zich optimaal aangepast aan zijn omgeving. Het eiland is ook de thuisbasis van de zeldzame Discoglossus sardus, een zeldzame soort kikker van Sardijns-Corsicaanse oorsprong. Je voelt je alsof je terug bent getransporteerd naar een land van voor onze tijd.
Het eiland Montecristo ligt op het pad van veel trekvogels en is ook de thuisbasis van belangrijke zeevogels zoals de koraalmeeuw en de mediterrane schaapskrant. Het eiland is ook de thuisbasis van roofvogels zoals de torenvalk, de zeldzame steenarend en enkele kraaiachtigen. Het is ook de thuisbasis van endemische reptielensoorten zoals de geelgroene lopende slang en de Montecristo-slang.
De mariene flora en fauna rond Montecristo is ook erg rijk. Op de zeebodem van Montecristo liggen weilanden met neptunusgras en zeeanemonen. Tot 40 jaar geleden was het eiland de natuurlijke habitat van de monniksrob, een soort die helaas zeer zeldzaam is in de Middellandse Zee. Het eiland is binnen Walvisreservaat Pelagos.
Het natuurgebied en het gebruik ervan
Het hele eiland Montecristo en de kleine eilanden voor de kust zijn natuurreservaten van zone 1, die de eilanden tot een kilometer in de zee beschermt.
De Raad van Europa, die het eiland tot biogenetisch reservaat heeft verklaard, heeft het jaarlijkse aantal toeristen beperkt tot 1.000, voornamelijk wetenschappers en natuurbeschermingsorganisaties. Van deze 1000 bezoekers reserveert het Nationaal Park al enkele jaren 100 plaatsen op Montecristo voor mensen die op de Elba-eiland wonen.
Het verhaal van Montecristo
Volgens de legende komt de naam Montecristos van San Mamiliano. Die, nadat hij een gevangene en vervolgens een slaaf was geworden, ontsnapte en zich terugtrok op het eiland Montecristo. Hij woonde alleen en mediteerde in een grot genaamd Grotta del Santo en noemde het eiland "Mons Christi".
Er is ook sprake van een gevleugelde draak, die het eiland bewaakte door Mamiliano's hand, maar op een gegeven moment werd vermoord: op het punt waar de draak in de strijd werd verslagen, gutste een bron van kristalhelder water uit.
Het eiland werd beroemd door de roman "De graaf van Montecristo*”, dat het bekende verhaal vertelt van een verborgen schat op Montecristo in het klooster van San Mamiliano, rond 1700 gebouwd door de benedictijner monniken. Of er ooit naar is gezocht of dat de schat zelfs is gevonden, kan niet worden opgehelderd.
Waarom zou ik daarheen gaan?
Maar het bezoek is echt de moeite waard, want het eiland Montecristo is tot op de dag van vandaag een groot deel van de toeristen gespaard gebleven. Er wonen slechts vier mensen, twee natuurbeschermers en twee ambtenaren van de Italiaanse boswachters.
Het hele eiland Montecristo is uitgeroepen tot natuurreservaat. Tijdens uw bezoek dient u altijd de instructies op te volgen van de lokale bewoners die u ophalen bij de enige pier op het eiland. Montecristo heeft strikte regels. U kunt bijvoorbeeld een strandvakantie meteen vergeten, aangezien de kust maar tot een kilometer landinwaarts te zien is.
Laatste update: 06.02.2024
